In 2009 kocht ik mijn eerste auto. Mijn voorkeur lag bij een bijzondere auto: dus geen Fiat, Suzuki of Volkswagen maar het liefst iets bijzonders zoals een Porsche 924 of 944. Na een lange zoektocht kwam ik erachter dat ik voor een redelijk budget geen goed exemplaar kon vinden.
Na wat reviews te hebben gelezen, wilde ik zowel iets bijzonders hebben als iets wat geroemd werd om zijn bouwkwaliteit. Dan blijft er maar één auto over: een Mercedes-Benz uit de jaren ’90.
Uiteindelijk bij een tuinder uit Westland een W124 200 carburateur gekocht, met als extra’s een schuifdak, elektrische buitenspiegel rechts (wat destijds nog een optie was), handgeschakelde vijfversnellingsbak en een zilvergrijze metallic lak.
Van buiten viel de grijze kleur niet echt op in het straatbeeld, maar de binnenkant was voorzien van blauwe stof. De kilometerstand was na 23 jaar slechts 121000 km. De laatste jaren had de vorige eigenaar slechts 2500 km gereden. Toen ik de auto ophaalde gaf hij ook toe dat een taxi wellicht goedkoper was geweest.
Na 3000 km te hebben genoten van het comfort, de bouwkwaliteit, geen rammels en geen kraakjes heb ik de auto verkocht aan een liefhebber.
De eerste ervaring met Baureihe W124 was om nooit vergeten, dit was een reden om verder te zoeken naar het volgende originele exemplaar.
